Vorig jaar november kreeg ik een berichtje waarvan ik meteen kippenvel kreeg… Esther ging bijna bevallen van haar 2de kindje en wilde mij graag bij de bevalling hebben. Haar verhaal was echter heel heftig. Esther had tijdens haar zwangerschap te horen gekregen dat ze baarmoederhalskanker had. Haar baarmoeder moest er eigenlijk zo snel mogelijk uit. Ze stond voor een onmogelijke keuze. Haar baarmoeder met kindje laten verwijderen of vechten… Ze koos voor het laatste. Wat volgde was een hele heftige zwangerschap met operaties en chemokuren. Ik zit bij haar op de bank om kennis te maken en hoor het verhaal vol ongeloof aan. Hoeveel pech kan een mens hebben en hoe ongelofelijk sterk is deze vrouw?! Natuurlijk wil ik voor haar de geboorte van haar kindje vast leggen! Ze krijgt een keizersnede en zal direct daarna onder narcose worden gebracht om haar baarmoeder te laten verwijderen. In de weken erna krijgen we maar geen groen licht voor het fotograferen op de OK en ook op de dag zelf is iedereen super streng: Er mag absoluut GEEN fotograaf mee de OK op. De teleurstelling is groot en uiteindelijk geef ik mijn 2de camera maar mee met de verpleging in de hoop dat er toch een paar mooie foto’s gemaakt kunnen worden. Na een tijdje komen de trotse papa met zijn kerngezonde dochter terug van de OK. Angelina heet ze! Alles is goed gegaan en nu is het lange wachten aangebroken op Esther. De grootouders zijn er evenals de andere dochter van Esther. Het wachten is slopend en het duurt eeuwen, maar uren later komt ze dan eindelijk terug. Ze is er niet helemaal bij en compleet uitgeput, maar alles is goed gegaan. Eind goed al goed voor dit prachtige gezin!
Eenmaal thuis laad ik alle foto’s in en zie ik voor het eerst de keizersnede foto’s… Ik kan wel janken. Ongelofelijk dat het ziekenhuis zo onwijs star deed. Deze foto’s zijn juist de foto’s die ik nooit zou maken. Al het personeel vol in beeld, zelfs personeel poserend met de baby! Terwijl ik als professioneel geboortefotograaf juist let op de privacy van het medisch personeel en me sowieso focus op de baby en de ouders… Logisch lijkt me. Ook is er tijdens de keizersnede zelf echt vol in de buik gefotografeerd ipv een beetje schuin er overheen. Ik snap dat degene die mijn camera gebruikt heeft dit soort foto’s super interessant vind, maar dit lijkt me alles behalve leuk voor Angelina ook om later terug te zien. Hier had ik zoveel meer uit kunnen halen. Echt heel zonde!!
Gelukkig zitten er wel een paar redelijke foto’s tussen zodat ik de ouders toch iets mee kan geven. Nu alle ellende voorbij is kunnen ze eindelijk echt gaan genieten!