Het is iets voor 5 uur ‘s nachts als de telefoon gaat. Ik en zo diep in slaap dat ik denk dat het mijn wekker is en wil hem uitdrukken, maar mijn man roept dat het vast Bianca is. Bianca!! Ik neem op: “Hoiii met mij! Nou het is begonnen hoor en ik heb al 7cm ontsluiting!” WAT?? Of ik NU naar het ziekenhuis wil komen. Zij springen nu ook in de auto. Ehh oke… tot zo! Ja tot zo he! Doeii! Even denk ik dat ik droom. Zo vrolijk klinkt een bevallende vrouw toch niet? Maar als ik me omdraai naar mijn man zie ik dat hij me met grote vragende ogen aankijkt. En? Ik spring uit mijn bed. Mijn hart gaat tekeer. Dit ga ik nooit redden! Omdat ik te snel opgestaan ben voel ik dat ik bijna out ga. Oke, rustig Loes… Rustig. Komt goed!
Een kwartier later zit ik in de auto. Wat is het stil op straat. Op de snelweg kom ik nauwelijks iemand tegen. Ik moet opletten dat ik mijn gaspedaal niet te diep indruk. Ik denk aan alle foto’s die ik al heb mogen maken van Kevin en Bianca. Het begon in 2013 met hun bruidsreportage. Ik kan wel zeggen dat dit de allerleukste bruiloft is geweest die ik mocht fotograferen. Het voelde direct zo vertrouwd en we hadden zoveel lol die dag! Vorig jaar mocht ik de zwangere buik van Bianca fotograferen in de sneeuw en kort daarna hun eerste kindje Liam. Al snel was ze zwanger van de tweede en na wederom een zwangerschapsreportage is het nu tijd voor een geboortereportage! En ik moet opschieten!!
Om kwart voor 6 scheur ik het terrein van het Maasstad ziekenhuis op. Ik meld me bij de parkeerplaats van de eerste hulp. De nachtportier klinkt duidelijk geïrriteerd. U mag hier niet parkeren mevrouw. Ja maar, ik heb HAAST! De baby komt NU! Bent u familie mevrouw? Ehhh JA!! Oke voor deze ene keer dan. Ik zet mn auto neer, ren richting de eerste hulp en de mevrouw achter de balie wijst me de weg. Het is doodstil en verlaten in het grote ziekenhuis. Het lijkt een eeuwigheid te duren voor de liftdeuren dicht gaan. Ik ram de knopjes er bijna uit! Met het zweet op mijn rug loop ik de verloskamer binnen. Daar tref ik complete rust aan. Bianca staat met een big smile middenin de kamer en haar moeder en Kevin zitten op een stoel naar haar te kijken. De verloskundige maakt voor de grap het geluid van een babyhuiltje. Pffff haha! Ik ben op tijd! De verloskundige, Rashida, is dezelfde vrouw die mijn eigen twee jongens op de wereld heeft gezet. Hoe bijzonder is dat!
Het is werkelijk ongelofelijk hoe goed en kalm Bianca de weeën op vangt. Sterker nog, je ziet niet eens aan haar dat ze een wee heeft. Ze vangt al “hupsend” de weeën op. Ze danst een beetje door de kamer en maakt grapjes. Rashida hupst nog even met haar mee. Ik wist niet dat vrouwen zo relaxt konden bevallen! Rashida zegt dat ze mag doen wat zij het fijnste vind. Na een tijdje wordt ze een beetje duizelig en gaat ze op de grond zitten op haar knieën en ellebogen. Ze grapt of ze zo wel richting Mekka zit en we komen met zn allen niet meer bij van het lachen!
Na een tijdje maakt Bianca ineens een kreunend geluid tijdens de wee. Ik stoot Bianca haar moeder aan. Ze heeft persdrang! Bianca verhuist naar het bed, want dat is toch wat prettiger voor de knieën. Dan gaat het snel. De vliezen zijn nog niet gebroken dus ipv een hoofdje zie ik een soort grote witte bal naar buiten komen. Wat bijzonder! Ineens klapt het vlies open en zien we haartjes. Om 06:48 uur wordt Thijs geboren! Omdat Bianca op haar knieen zit ligt hij tussen haar benen. Ze aait hem over zijn bolletje en hij begint te huilen. Kevin kijkt verwonderd toe en haar moeder kan het niet droog houden. Wat is dit bijzonder! Het ziet er allemaal zo mooi en natuurlijk uit. Bianca tilt Thijs op en houdt hem lekker tegen haar aan. Ik maak aan de lopende band foto’s. Deze momenten zijn zo kostbaar en bijzonder!
Door alle commotie voelt Kevin zich niet lekker en hij gaat even op de grond liggen. Bianca krijgt weer persdrang en de placenta wordt geboren. Ook dit gaat weer zo snel en gemakkelijk. De moeder van Bianca knipt de navelstreng door en Bianca gaat op haar rug liggen en neemt Thijs lekker bij haar. Dit is toch altijd weer een van de fijnste momenten. De baby is geboren en alles is goed gegaan. Wat is het toch een wonder! Na een tijdje komt Rashida wat controles doen en dan neemt ze afscheid. Wat een geweldige verloskundige is ze toch! Ik vind het gewoon jammer dat ik zelf geen kinderen meer zal krijgen. Een bevalling onder haar begeleiding is gewoon bijna een feestje!
Een zuster weegt en meet Thijs en kleed hem aan. Daarna kan Kevin eindelijk met zijn zoon knuffelen. Weer een bijzonder moment! Rond kwart voor 9 besluiten de moeder van Bianca en ik naar huis te gaan. Enigszins lamgeslagen lopen we naar buiten. Het is voorbij… De baby is geboren. We keken er allemaal zo lang naar uit en nu is het kleine mannetje gewoon geboren. En hoe!! We zijn er helemaal vol van. Bij de parkeerplaats nemen we afscheid en ik stap in mijn auto. Het is een stuk drukker op de weg en het zonnetje schijnt. Ik zet de radio hard en trap het gas in. It’s a beautiful dayyyy! The sun is shining… I feel good… And no one is gonna stop me now!
-Alle personen die herkenbaar in beeld zijn hebben toestemming gegeven voor publicatie-
Publicatie VROUW: https://vrouw.nl/artikel/in-het-nieuws/30551/bevallen-met-een-fotograaf-aan-je-bed
Interview Twente FM: http://www.twentefm.nl/ietsgemist/6727
Publicatie Me-To-We: http://www.me-to-we.nl/bevallen-geboorte-thijs/
